Sinterklaasgedicht voor Erwin Blom @erwblo

Veel mensen vragen zich af wat voor gedichten wij precies schrijven. Uiteraard heeft iedereen recht op een voorbeeld, maar de gedichten die we sturen zijn vertrouwelijk. Om je daarom een kijkje te geven in onze rijmkeuken, schrijven we tot en met vijf December elke dag een gedicht voor een bekende Nederlander. Vandaag trappen we af met iemand die een bewogen jaar heeft beleefd: niemand anders dan Social Media Goeroe Erwin Blom!

Beste Erwin,

Je weet, de Sint is heel erg oud,
en wijs ook bovendien.
Toch zijn er van die dingen,
die hij maar niet in wil zien.

Al die gedichten op papier,
ontzettend slecht voor de natuur.
En bovendien is dat met postzegels,
ook nog eens heel erg duur.

Na jaren zeuren en klagen,
een klein succes voor Zwarte Piet:
Sint kocht een computer,
maar begrijpen deed hij het niet.

Nu zijn we jaren verder,
en is Sint zoals je weet.
Misschien nog wel een oude man,
maar beslist geen digibeet.

Rijmen doet hij nu online,
komt geen papier meer aan te pas.
Al denkt hij soms met weemoed terug,
aan hoe het ooit eens was.

Sint dacht dat hij nu alles wist,
totdat hij jou op Twitter vond.
En leerde dat er een aparte wereld,
van social media bestond.

Daar ben jij heer en meester van,
zo heeft Sint ooit vernomen.
Je bent zelfs dankzij Twitter,
met een succesboek uitgekomen.

Sint heeft zich daar goed in verdiept,
en dankzij wat hij heeft geleerd.
Kan hij je vertellen,
dat zijn site nu veel beter presteert.

Vandaar deze dankbetuiging,
in de vorm van een gedicht.
Volledig en met veel respect,
aan Erwin Blom gericht.

Helaas betekent goeroe zijn,
niet dat het leven je zal sparen.
2010 was dan ook voor jou,
een van de zwaardere jaren.

Eerst halverwege van dit jaar,
een bijzonder mens verloren.
Daarnaast kwam je laatst daarbovenop,
nog meer slecht nieuws ter ore.

Sint gunt je die ellende niet,
zoals hij dat bij niemand doet.
En hij verwacht met zijn goedheilig hart:
alles komt vast goed.

Probeer met al je kennis,
en al je lieve in het leven.
Je dierbaren dit jaar,
prachtige feestdagen te geven.

2011 wordt vast fantastisch,
dat beginnen we niet bitter.
Bedankt voor alle wijze raad,
en Sint spreekt je wel op Twitter!

Sint en Piet

Intocht 1988 – de herinnering van…

Janine Krooswijk

zierikzeeSamen met mijn ouders ging ik op 7 jarige leeftijd op 20 november 1988 voor het eerst kijken waar Sinterklaas en zijn pieten met de stoomboot aankwamen in Zierikzee. Helemaal opgedoft als klein zwart pietermeisje stond ik met open mond te kijken en te genieten toen de boot aan ging leggen. Maar plots werd alle enthousiastme en spanning in mijn lijf me “te” veel toen Sinterklaas mij een handje wou geven, ik viel flauw… alles zwart… Maar toen ik weer bij kwam lag er een grote zak pepernoten en een cadeautje naast me. Gelukkig heb ik aan het eind van de dag toch nog een echte hand kunnen geven aan Sinterklaas, en kon ik hem vertellen hoe blij ik was met de pepernoten en het cadeautje (een setje haarstiekjes!)

En weet je wat leuk is…. het is nu bijna 23 jaar geleden en die stiekjes zitten nog steeds in mijn toilettas! Bedankt Sinterklaas!


Frederike Machiels

Ieder jaar werd er bij ons de deur open gedaan en dan werd er vanuit de hal snoepgoed gestrooid. Dit was echt mega spannend, aangezien je hier de hele avond op zit te wachten. Als we naar de deur renden om zwarte piet te kunnen zien, zagen we twee zakken vol met cadeau’s voor de deur staan! Het uitpakken was een feest, echter keek ik twee seconden naar een bepaald cadeau en ging dan weer verder met het andere, zoveel was het!

Mijn opa en oma kwamen op sinterklaasavond ook altijd langs. Dit was erg gezellig. Zwarte piet heeft zelfs een keer een pepernoot heel hard tegen mijn opa’s gezicht gegooid. Dat was toen wel grappig, maar bleek ook pijnlijk. Oppassen dus met dat strooien!.


Anne Marije Punt

Als klein meisje was heel erg verlegen en daarom ook ontzettend bang voor Sinterklaas. Onderweg naar de intocht met mijn moeder een broertje ging ik alleen weer naar huis, omdat ik echt niet durfde.

Tijdens de intocht kon ik wel naar huis, maar aan Sinterklaas op school kon ik niet ontkomen. Gelukkig had ik in groep 3 een hele lieve juf die heel de tijd mijn hand vasthield terwijl we met alle klassen op het schoolplein stonden te wachten. Toen hij was aangekomen en zijn paard ging stallen gingen alle kinderen alvast naar binnen om in de aula klaar te gaan zitten. De juffen moesten dit in goede banen leiden, waardoor mijn juf en ik achteraan liepen.

Onderweg naar de aula kwamen we erachter dat een van de andere kinderen op de wc zat. We konden het kind daar niet laten zitten, dus moesten we in de gang wachten tot het andere kind klaar was.

Tot mijn grote schrik kwam de Sint met drie Pieten binnen, vlak voordat wij naar de aula konden vertrekken. Het werd nog erger toen ik Sinterklaas ook nog eens een hand moest geven. Dat wat ik had willen voorkomen gebeurde juist.

Nu, ongeveer twintig jaar later, kan ik er wel om lachen als ik eraan terug denk. Maar in al die jaren ben ik nooit dichterbij Sinterklaas geweest dan die ene dag, want stiekem ben ik nog steeds een beetje bang voor die oude man.

Sinterklaas gedicht voor Ancilla Tilia @ncilla

Veel mensen vragen zich af wat voor gedichten wij precies schrijven. Uiteraard heeft iedereen recht op een voorbeeld, maar de gedichten die we sturen zijn vertrouwelijk. Om je daarom een kijkje te geven in onze rijmkeuken, schrijven we tot en met vijf December elke dag een gedicht voor een bekende Nederlander. Vandaag trappen we af met iemand die een bewogen jaar heeft beleefd: niemand anders dan Ancilla Tilia!

Beste Ancilla,

De Sint die houdt van iedereen,
dat is algemeen bekend.
Toch zijn er soms personen,
die hij extra graag verwent.

Mensen die hard werken,
positief, oprecht en blij.
En zo iemand, beste Ancilla,
zo iemand dat ben jij.

Nu moet de Sint bekennen,
erg objectief is dat dus niet.
Want je hebt om meer redenen een streepje voor,
bij Sint en Zwarte Piet!

Je hebt hele sterke punten,
dat heeft Sint echt wel gemerkt.
En die zijn dan ook de oorzaak,
dat je overal ter wereld werkt.

In zijn lange carrière,
heeft Sint erg veel meegemaakt.
En er is dan ook maar weinig,
waarvan hij in vervoering raakt.

Maar toen stuitte hij op Ancilla,
en was geen site van jou voor hem veilig.
De Sint voelt zich vanaf dat moment,
niet meer zo heel goedheilig!

Maar hij zal het onderdrukken,
hij is een kindervriend.
Al vindt hij dat ook jij dit jaar,
een cadeautje hebt verdiend.

Je mag het komen halen,
’t is niet heel duur, ook niet heel groot.
Je krijgt het, net als iedereen,
maar je moet eerst bij Sint op schoot!

Sint en Piet

Sinterklaasgedicht voor Johan Derksen

Veel mensen vragen zich af wat voor gedichten wij precies schrijven. Uiteraard heeft iedereen recht op een voorbeeld, maar de gedichten die we sturen zijn vertrouwelijk. Om je daarom een kijkje te geven in onze rijmkeuken, schrijven we tot en met vijf December elke dag een gedicht voor een bekende Nederlander. Vandaag trappen we af met iemand die een bewogen jaar heeft beleefd: niemand anders dan beroepszuurpruim Johan Derksen!

Beste Johan,

Normaal krijgen de mensen,
een zeer subtiel gedicht van Sint.
Maar dat geldt eigenlijk alleen,
voor mensen de hij aardig vindt.

Voor jou, m’n beste Johan,
gaat dat helaas niet op.
Want wat heeft Sint zich geërgerd,
aan jouw besnorde oude kop.

Daar mag hij niets van zeggen,
want schoonheid zit van binnen.
Al is het beter om daar bij jou,
maar niet over te beginnen,

Veel te vaak op de tv,
vrijwel nooit een vriendelijk woord.
Het is jammer dat vuilbekkerij,
op televisie zo goed scoort.

Je kunt er niets aan doen weet Sint,
jij trapt graag tegen zere benen.
Dat vond je vroeger tegen Cambuur al fijn,
heeft Sinterklaas mogen vernemen.

Wat moet dat ontzettend fijn zijn,
straks deze aarde te verlaten.
Met de wetenschap dat zovelen,
je niet mogen, of zelfs haten.

Ach, het zal je weinig kunnen schelen,
de mening van de oude Sinterklaas.
Je dendert er vast zonder te luisteren,
overheen met je relaas.

Als Sint ervoor mocht kiezen,
weerde hij je vandaag nog van de buis.
Zodat hij zich niet hoeft te irriteren,
als hij zit te zappen thuis.

Ach, Sint zit maar te dromen,
denkt dat hij machtig is en vrij.
Een soort misplaatste grootheidswaanzin,
een beetje zoals jij.

Hij zal proberen in 2011,
subiet om je heen te zappen.
Zodat hij niet hoeft te aanschouwen,
hoe jij verbale onzin loopt te meppen.

Liever besteedt de Sint z’n aandacht,
aan wat positiviteit.
Maar hij wilde aan jou voor één keer,
z’n ei toch even kwijt.

Verder gunt hij je het beste,
Sinterklaas is niet zo zuur.
Iets dat vast in mindere mate geldt,
voor hinkende spelers van Cambuur.

Hij hoopt dat je dit gedicht,
volledig in je straatje vindt.
Brom jij maar lekker verder,
kusje van de Sint!

Sint en Piet

Sinterklaas gedicht voor Marco Borsato

dddVeel mensen vragen zich af wat voor gedichten wij precies schrijven. Uiteraard heeft iedereen recht op een voorbeeld, maar de gedichten die we sturen zijn vertrouwelijk. Om je daarom een kijkje te geven in onze rijmkeuken, schrijven we tot en met vijf December elke dag een gedicht voor een bekende Nederlander. Vandaag trappen we af met iemand die een bewogen jaar heeft beleefd: niemand anders dan Marco Borsato!

 

 

Beste Marco,

Dat voelt vast een stuk beter,
zo aan het eind van 2010.
Weer bouwen aan de carrière,
door de bomen het bos weer zien.

Vorig jaar toen sint je trof,
zo ongeveer rond deze tijd.
Leek jij na jaren De Bestemming,
nu toch behoorlijk kwijt!

Jarenlang heb jij,
voor je bedrijfje willen knokken.
Om aan het eind, dankzij ‘collega’s’,
een miljoenenschuld te moeten dokken.

Alsof dat niet erg genoeg was,
moest en zou de media smullen.
Van al het leed dat je moest lijden,
tot aan de veilig van de spullen.

Want je weet hoe zoiets gaat,
in de wereld van succes.
Men ziet een ander heel graag falen,
Marco kreeg ‘eindelijk’ z’n les.

Maar had jij die dan echt nodig?
Sint denkt pertinent van niet!
Maar de wereld is een harde,
men ziet nou eenmaal wat men ziet.

Gelukkig is dat gedoe nu over,
heb je het met glans doorstaan.
Zodat je nu met frisse moed.
weer met muziek bezig kan gaan.

En dat laat een groot artiest,
als jij zich echt geen twee keer zeggen.
Dat je meer dan ooit geniet,
dat hoef je niemand uit te leggen!

Het dal, dat was verschrikkelijk,
maar heeft je in doen zien.
Dat ’t met de kern, je kleine clubje,
zo veel beter is misschien.

Je bent terug nu bij de oorsprong,
soms zijn dromen geen bedrog.
Want toen jij uit deze ellende wakker werd,
was jouw succes er nog!

Sint wil je even zeggen,
dat hij het fijn vindt om te zien.
Dat je het succes weer hebt gevonden,
en je geluk ook bovendien.

Iets mooiers had de goede Sint,
je echt niet kunnen geven.
Hij wenst je voor 2011,
dan ook een gelukkig en muzikaal leven.

Sint en Piet

ps. Dat jij mooiere rijms gewend bent,
is iets dat Sint best wel weet/
Dat kan ook echt niet anders,
als je vaste rijmpiet Ewbank heet!

Baard trekken…de herinnering van…

Sebastiaan Troostsint_baard

In mijn jeugd vierden we heel mooi SinterKlaas. De liedjes werden weken tevoren prachtig gezongen want als de Sint toevallig over het dak kwam kon hij horen hoe we ons best deden. Die ene regel van “en er zijn geen stoute kinderen bij” vond ik altijd het mooiste, en zong die heel erg duidelijk en luid mee want ik was de stoutste kwajongen van de buurt. Wat ik mis bij de verhalen hier zijn de rijmpjes. Wij kregen allemaal verschillende kadootjes, steeds met een gedichtje erbij. Dat moest dan hardop gelezen worden. Later moest ik zelf kadootjes maken en een gedichtje schrijven voor iedereen die meedeed, Vader, moeder en de vijf kinderen. Ik was de middelste van 5 kinderen en hoewel de oudsten al wisten dat het spel was deden ze altijd alsof de Sint echt was. Het hele gebeuren ging op de klassieke manier met schoenen zetten voor de kachel, stro en wortel, en ’s morgens meteen naar beneden kijken wat er in zat. Een nacht wilde ik opblijven om te zien hoe Sint het nou klaarspeelde om in het donker over het dak te rijden, maar ik kon nooit lang genoeg wakker blijven! Op de bewuste avond kwam de Sint snel een zak met kadootjes voor de deur zetten en was alleen op de lagere school in vol ornaat in persoon te zien. Ik zal het nooit vergeten hoe ik op zijn knie mocht en aan zijn baard trok en daarvoor bijna straf kreeg!

Rijmtip #006: Begin in het midden

Het zit in onze aard om bij het begin te willen beginnen en bij het eind te willen eindigen. Maar juist dat begin is heel moeilijk, terwijl je vaak al precies weet wat je verderop in het gedicht wilt hebben. Het onvermogen om die eerste zin op papier te krijgen kan de hele boel blokkeren, zodat de rest van je gedicht ook niet lukt. Laat die eerste zin voor wat het is, begin gewoon ergens midden in het gedicht en schrijf het begin er daarna aan. Je zult zien dat die eerste zin er dan ineens zomaar is.

Sint op zolder…de herinnering van…

poppenhuisWij woonden in een groot huis met een gigantisch grote zolder. Daar was zo veel ruimte dat er een appartementje gemaakt was. Dit bestond uit een woonkamer, slaapkamer en op de overgebleven zolderruimte was een keukentje ingericht. Hier woonden een oom en tante. Op Sinterklaasavond van het jaar dat ik 3 of 4 jaar was, was ik behoorlijk gespannen. Zwarte Piet bracht immers de kadootjes altijd door het zolderraam en ik wist dat hij daar veel lawaai bij maakte!!! Voor mij was het dan ook een raadsel dat mijn oom en tante zonder vrees boven in hun appartementje bleven, stel je voor dat ze Zwarte Piet tegen het lijf zouden lopen.
Eindelijk hoorden we gestommel en geklop, het was een behoorlijk lawaai. Samen met papa durfden wij, de 3 dochters, het aan om naar de zolder te gaan.

En daar stonden ze dan, de kadoos. Wasmanden vol, maar…..midden op de zolder stond het mooiste en grootste poppenhuis dat ik ooit gezien had. Op een stellage, zodat je er goed bij ko, je kon er omheen lopen. Helemaal tot in detail ingericht met lakentjes op de bedden, handdoeken in de kastjes. Lampjes die echt branden en een bel aan de voordeur. Natuurlijk zagen wij niet dat alles was gemaakt van stofjes die ons bekend voorkwamen. Integendeel, was het niet knap van Sinterklaas dat hij zo goed wist wat wij in huis hadden. Een echt wonder, vond ik het, ik kan me nog zo goed mijn intense verbazing voor de geest halen en vooral het vreselijk blije gevoel dat ik die avond had. In mijn herinnering was dit de mooiste Sinterklaas die ik ooit heb meegemaakt.

 

Rijmtip #016: Onvoorspelbaarheid

Zet mensen op het verkeerde been. Wanneer je een gedicht begint met: Sint zat urenlang te denken, gaat men er automatisch van uit dat het een afgezaagd gedicht is, dat vervolgt met: wat hij jou dit jaar moest schenken.. Geef er een originele draai aan, zoals: Sint zat urenlang te denken, wat hij jou dit jaar moest….geven. Ja jij dacht vast daar komt schenken, maar daar had Sint je toch even! Dat soort kleine grapjes doen het goed, vooral als je een pauze inlast na ‘wat hij jou dit jaar moest’. Spelen met je ‘publiek’ werkt zeer humorverhogend!

Rijmtip #056: Stemming

Wanneer je in de kerststemming wilt komen, ga je niet in je bikini op het strand zitten. Wanneer je in de sinterklaasstemming wilt komen, is het dan ook niet  heel handig om fijn naar Frans Bauer te gaan luisteren terwijl je aan de tacochips zit. Kortom, moet je een sinterklaasgedicht schrijven heb je geen inspiratie? Zet dan een fijne sinterklaascd op, knal een bakje pepernoten op tafel en lees een Donald Duck special rond Sinterklaas. Wedden dat het daarna een stuk makkelijker gaat?