Sinterklaasgedicht voor Erwin Blom @erwblo
Veel mensen vragen zich af wat voor gedichten wij precies schrijven. Uiteraard heeft iedereen recht op een voorbeeld, maar de gedichten die we sturen zijn vertrouwelijk. Om je daarom een kijkje te geven in onze rijmkeuken, schrijven we tot en met vijf December elke dag een gedicht voor een bekende Nederlander. Vandaag trappen we af met iemand die een bewogen jaar heeft beleefd: niemand anders dan Social Media Goeroe Erwin Blom!
Beste Erwin,
Je weet, de Sint is heel erg oud,
en wijs ook bovendien.
Toch zijn er van die dingen,
die hij maar niet in wil zien.
Al die gedichten op papier,
ontzettend slecht voor de natuur.
En bovendien is dat met postzegels,
ook nog eens heel erg duur.
Na jaren zeuren en klagen,
een klein succes voor Zwarte Piet:
Sint kocht een computer,
maar begrijpen deed hij het niet.
Nu zijn we jaren verder,
en is Sint zoals je weet.
Misschien nog wel een oude man,
maar beslist geen digibeet.
Rijmen doet hij nu online,
komt geen papier meer aan te pas.
Al denkt hij soms met weemoed terug,
aan hoe het ooit eens was.
Sint dacht dat hij nu alles wist,
totdat hij jou op Twitter vond.
En leerde dat er een aparte wereld,
van social media bestond.
Daar ben jij heer en meester van,
zo heeft Sint ooit vernomen.
Je bent zelfs dankzij Twitter,
met een succesboek uitgekomen.
Sint heeft zich daar goed in verdiept,
en dankzij wat hij heeft geleerd.
Kan hij je vertellen,
dat zijn site nu veel beter presteert.
Vandaar deze dankbetuiging,
in de vorm van een gedicht.
Volledig en met veel respect,
aan Erwin Blom gericht.
Helaas betekent goeroe zijn,
niet dat het leven je zal sparen.
2010 was dan ook voor jou,
een van de zwaardere jaren.
Eerst halverwege van dit jaar,
een bijzonder mens verloren.
Daarnaast kwam je laatst daarbovenop,
nog meer slecht nieuws ter ore.
Sint gunt je die ellende niet,
zoals hij dat bij niemand doet.
En hij verwacht met zijn goedheilig hart:
alles komt vast goed.
Probeer met al je kennis,
en al je lieve in het leven.
Je dierbaren dit jaar,
prachtige feestdagen te geven.
2011 wordt vast fantastisch,
dat beginnen we niet bitter.
Bedankt voor alle wijze raad,
en Sint spreekt je wel op Twitter!
Sint en Piet
Samen met mijn ouders ging ik op 7 jarige leeftijd op 20 november 1988 voor het eerst kijken waar Sinterklaas en zijn pieten met de stoomboot aankwamen in Zierikzee. Helemaal opgedoft als klein zwart pietermeisje stond ik met open mond te kijken en te genieten toen de boot aan ging leggen. Maar plots werd alle enthousiastme en spanning in mijn lijf me “te” veel toen Sinterklaas mij een handje wou geven, ik viel flauw… alles zwart… Maar toen ik weer bij kwam lag er een grote zak pepernoten en een cadeautje naast me. Gelukkig heb ik aan het eind van de dag toch nog een echte hand kunnen geven aan Sinterklaas, en kon ik hem vertellen hoe blij ik was met de pepernoten en het cadeautje (een setje haarstiekjes!)
Veel mensen vragen zich af wat voor gedichten wij precies schrijven. Uiteraard heeft iedereen recht op een voorbeeld, maar de gedichten die we sturen zijn vertrouwelijk. Om je daarom een kijkje te geven in onze rijmkeuken, schrijven we tot en met vijf December elke dag een gedicht voor een bekende Nederlander. Vandaag trappen we af met iemand die een bewogen jaar heeft beleefd: niemand anders dan Marco Borsato!
Wij woonden in een groot huis met een gigantisch grote zolder. Daar was zo veel ruimte dat er een appartementje gemaakt was. Dit bestond uit een woonkamer, slaapkamer en op de overgebleven zolderruimte was een keukentje ingericht. Hier woonden een oom en tante. Op Sinterklaasavond van het jaar dat ik 3 of 4 jaar was, was ik behoorlijk gespannen. Zwarte Piet bracht immers de kadootjes altijd door het zolderraam en ik wist dat hij daar veel lawaai bij maakte!!! Voor mij was het dan ook een raadsel dat mijn oom en tante zonder vrees boven in hun appartementje bleven, stel je voor dat ze Zwarte Piet tegen het lijf zouden lopen.