In het echt is het strafbaar om je uit te geven voor een ander. Maar is een Sinterklaasgedicht is het natuurlijk juist fantastisch om te schofferen uit naam van iemand anders, oftewel, een Luuk Koelman-manoeuvre uit te halen, maar dan zonder de schade. Eigenlijk doe je het natuurlijk al bij al je sinterklaasgedichten, want je geeft je uit voor een honderden jaren oude man, vanuit wiens naam je allemaal genante en lachwekkende details op tafel mag smijten. Dat jij Sinterklaas niet bent, zal iedereen begrijpen. Echter, wie er wél achter dat gemene, plagerige of schaamrood-op-de-kaken-toverende gedicht zit is natuurlijk een raadsel, en daar kun je dankbaar gebruik van maken.
Hoe? Door dingen te noemen in het gedicht die alleen van een bepaald persoon af kunnen komen, of toespelingen te maken die men nooit achter jou zou zoeken, maar wel achter die ene persoon aan wie je het gedicht graag wilt toedichten. Het is dan natuurlijk extra leuk als het een persoon is die het randje opzoekt, en jij doodleuk vanuit zijn of haar naam keihard over de schreef gaat. Onthoud daarbij wel: uiteindelijk zal de ware auteur worden onthuld, dus maak het gedicht niet zo erg dat men de grap er niet meer van in ziet en je uiteindelijk nog de wind van voren krijgt.
