Gedicht:  Ruitenkrabber 1

    0
    81
    « Terug naar gedichten

    Een jaar of twintig terug,
    hoorde Sint een man eens klagen,
    dat hij ¹s winters in de ochtend,
    moest krabben alle dagen.

    Sint hoorde dat zo aan,
    maar begreep er niet veel van.
    Moeten mensen van de koude,
    plots veel vaker krabben dan?

    Maar wat Sint nog niet begreep,
    dat de man niet had geduid,
    op het krabben van zijn rug,
    maar van zijn autoruit.

    Tja dat kon hij ook weten,
    en dat moest de man beamen.
    Want het paard van Sinterklaas,
    heeft nou eenmaal geen ramen.

    Sint moest er wel om lachen,
    en gaf de man iets in zijn schoen.
    Waarmee hij al dat krabben,
    net iets eenvoudiger kon doen.

    Je zult misschien wel denken:
    waarom vertelt sint dit verhaal?
    Kijk maar eens even in je pakje,
    en je snapt het allemaal!

    « Terug naar gedichten