In die goede oude tijd,
Zoals Sint weet te vertellen.
Werd er veel tijd doorgebracht,
Met het spelen van spellen.
Men zat dan aan een tafel,
Met een bord en wat pionnen.
En na het inschenken van fris,
Kon er dan worden begonnen.
Hele avonden zat men dan,
Daar met z’n allen te spelen.
Soms met z’n tweeën, soms met meer,
Het leek nooit te vervelen.
Maar tegenwoordig merkt de Sint,
Dat men daar geen tijd voor neemt.
En dat de mensen van de bordspellen,
Behoorlijk zijn vervreemd.
Nee tegenwoordig gaat het anders,
Dat spelen is er niet meer bij.
Het is allemaal veranderd,
Door die computerspellerij.
Maar dat vindt de Sint niet erg hoor,
Die dingen gaan nou eenmaal zo.
En voor hem maakt het niet zoveel uit,
Wat hij moet geven als cadeau.
Want jij had zo¹n ding aan hem gevraagd,
zo¹n computer met van die spellen.
Het is een heel nieuw apparaat,
zo heeft hij zich laten vertellen.
Maar toen hij het prijskaartje bekeek,
kreeg hij het wat warm.
Want als iedereen dit aan hem vroeg,
was hij wel héél snel arm.
Of hij dit betalen kon,
is voor hem een weet, voor jou een vraag.
Maar een ding dat is zeker,
je wilde dit heel graag!