Er was een tijd dat Sinterklaas,
Niets wilde weten van techniek.
Hij vertrouwde liever op,
De ouderwetse methodiek.
Als hij water moest gaan koken,
Deed hij dat in een pan.
Terwijl dat met een waterkoker,
Echt heel veel sneller kan.
Toch wilde Sinterklaas het niet,
Modern was niets voor hem, zei hij.
Maar toen kwam er op t.v. plots,
Iets heel erg moois voorbij.
Het was een soepreclame,
Lekker snel en heel gezond.
En toen hij dit zag, liep bij Sinterklaas,
Het water in de mond.
Hij kocht meteen een voorraad zakjes,
Genoeg voor alle pieten.
Zodat ze strakjes met z’n allen,
Van die soep konden genieten.
Maar zo simpel was dat niet,
Want met al die liters water.
Was het in zo’n piepklein pannetje,
Al snel vele uren later.
Er zat voor Sint niets anders op,
Dan na jaren toe te geven.
En een modern stukje techniek,
Toe te laten in zijn leven.
Maar toen hij in de winkel stond,
Om dat apparaat te kopen.
Vond hij het zo’n prachtig ding,
Dat hij er met twee is weggelopen.
Dat bleek later helemaal niet nodig,
Eentje was meer dan genoeg.
Daarom krijg jij van Sint die tweede,
Want dat is waar jij om vroeg!