Gedicht:  Vloerkleed

    0
    94
    « Terug naar gedichten

    Het geschenk dat Sint wil geven,
    Heeft een triest bestaan.
    Want vanaf dat het geboren wordt,
    Gaan mensen er op staan.

    Ze vegen er hun voeten aan af,
    Honden liggen er op te slapen.
    Toch houden de meeste mensen ervan,
    En kunnen ze zich er aan vergapen.

    Ze zijn er in Persische sfeer,
    Maar ook uit Nederland.,
    Je vindt ze vol met afbeeldingen
    Soms zitten ze vol met zand.

    Maar hoe dan ook het fleurt altijd,
    De kamer heel erg op.
    En houdt je voeten lekker warm,
    ’t Is heus, ’t is geen gefop.

    Dus maak maar open dit cadeau,
    En leg het ergens neer.
    Als er ooit nog iemand valt,
    Doet hij zich zeker minder zeer.

    « Terug naar gedichten